Osoby pracujące na podstawie umowy o pracę mają obowiązek wykonywania badań wstępnych, okresowych i kontrolnych. Ci, którzy dopiero rozpoczynają swoją karierę zawodową, często mają wątpliwości, kto na tego typu badania powinien ich skierować oraz jakie są ich koszty. W dzisiejszym wpisie rozwiejemy wszelkie wątpliwości.
Wszelkie ustalenia dotyczące badań medycyny pracy można znaleźć w Kodeksie Pracy. Kodeks dzieli badania na trzy grupy: badania wstępne, okresowe i kontrolne. Skierowanie na badania lekarskie wydaje pracodawca, musi być ono zgodne ze ściśle określonym w przepisach wzorem. Pracodawca jest też zobowiązany również do pokrycia kosztów badań. Badania wstępne muszą być wykonane, zanim pracownik rozpocznie pracę na danym stanowisku, a badania okresowe i kontrolne powinny być zlecane w trakcie godzin pracy (nieobecność nie oznacza otrzymania przez pracownika niższej pensji). Pracownik powinien otrzymać od pracodawcy dwa egzemplarze skierowania. Jeden z nich pracownik zachowuje dla siebie, drugi przekazuje lekarzowi medycyny pracy. Lekarz, biorąc pod uwagę czynniki niebezpieczne, szkodliwe i uciążliwe w danym miejscu pracy ustala zestaw badań. Jeśli pracownik będzie miał dobre wyniki, lekarz medycyny pracy wyda orzeczenie o zdolności do pracy i przy okazji poda termin kolejnej kontroli. Pacjent otrzyma je w dwóch kopiach – jedną dla siebie, a drugą do dostarczenia pracodawcy. Ten z kolei ma obowiązek załączyć ją do akt pracownika.
Warto wiedzieć, czym różnią się od siebie badania wstępne do pracy, okresowe i kontrolne. Na badania wstępne kierowane są osoby nowozatrudnione. Badania okresowe dotyczą pracowników, którzy już pracują w firmie. Co 2 lata muszą je wykonywać pracownicy narażeni na wdychanie szkodliwych pyłów i oparów, co 3 – ci, pracujący w gorącym mikroklimacie, co 4 – pracownicy stale korzystający z komputera, a co 5 lat – pracownicy biurowi, którzy z komputera nie korzystają. Termin kolejnych badań, jak już było powiedziane, wskazuje lekarz medycyny pracy. Badania kontrolne to badania dla pracowników, którzy byli niezdolni do pracy przez co najmniej 30 dni. Pracodawca powinien wystawić skierowanie na tyle wcześnie, by pracownik mógł zrobić badania i dostarczyć orzeczenie przed końcem ważności poprzedniego orzeczenia.
